شروع مجدد در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را می توان بدین صورت در نظر گرفت:

هر یک از کارمندان و کارگران، در دوران اشتغال،

با گذراندن ساعتها وقت خود در ادارات یا محل های کار خود،

به کارها و مشاغلی مشغول بودند.

و این کارها، معمولاً کل اوقات ما را از آن خود می نمود،

به صورتی که دیگر امکان تفکر و شروع کار دیگری میسر نبود.

لکن به صورت ناگهانی و ضرب العجلی و به همان صورتی که از کودکی تا بزرگسالی طول کشید،

یکدفعه سی سال میگذرد و با تغییراتی در وضعیت چهره و قوا، مواجه می شویم.

و از طرفی کم کم فرزندان رشد نموده و هر یک زندگی جدیدی را آغار می نمایند.

در این زمان است که از طرف بخش نیروی انسانی و کارگزینی،

برگه ای به ما تحویل می شود و اتمام زمان کار و اشتغال ما

را در محل کار به اعلام می دارد.

در این زمان باید چه کار کنیم؟

وارد چه محیطی خواهیم شد؟

آیا باید صبح تا شب در خانه مانده و خود را با خاطرات گذشته مشغول نمائیم؟

یعنی دیگر نباید صبح زود به سمت اداره برویم و کار روزانه و همیشگی خود را آغاز نمائیم؟

یعنی دیگر، زندگی رنگ و روی همیشگی خود را از ما دریغ می نماید

و ما دیگر تنها باید روز شماری نموده و منتظر زمان رفتن شویم؟

آیا ما نیز به سرنوشت بقیه عزیزان پیشکسوت(بازنشسته)

که روزگار خود را در پارک ها و بوستان ها، میگذرانند، دچار می شویم؟

این سئوالات و سئوالات بسیار دیگری هستند که در این مقاله ما سعی داریم به آنها جواب دهیم.

پس با ما همراه شوید.

پیشنهاد می شود مقاله “نقطه سر خط در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)” را نیز مطالعه فرمائید.

شروع مجدد چیست؟

شروع به انجام کارهای جدیدی که شاید با کارهای قدیم مشابه باشد

و شاید هم اصلاً هیچ تناسبی با کارهای قدیم ندارد، شروع مجدد گویند.

این شروع مجدد می تواند شروع در همه زمینه ها و همه فعالیت ها باشد

و یا می تواند شروعی بر ایجاد یک رفتار جدید یا یک عادت جدید باشد.

به هر صورت شروع مجدد می­تواند در زندگی و سبک زندگی و وضعیت زندگی ما اثر مستقیم بگذارد.

چرا  در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) باید شروع مجدد داشته باشیم؟

در زمانی که به عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) واژه شروع مجدد را یادآوری می نمایم،

تعداد از این عزیزان از من می پرسند،

خوب دیگر کدام سازمان و اداره ای، حاضر است دوباره ایشان را به کار گرفته و مثل سابق،

کار و فعالیت خود را مجدداً آغار نماید و تعدادی از دوستانم نیز می گویند

که این همه جوان بیکار و جویای کار وجود دارند،

چرا شما اصرار دارید که افرادی که حداقل هر یک ۳۰ سال سابقه کار دارند،

مجدداً در سر کار نگه داشته و اجازه ورود فرد جدیدی را به اداره نمی دهید.

از این بحث مشخص است که اصلاً فلسفه شروع مجددی که به دنبال آن هستم را نمی شناسند،

و قضاوت و نظردهی آنها صرفاً بر اساس مواردی که در جامعه شاهد آن هستند

و افرادی که در زمان بازنشستگی، دست و پا زده و به هر صورتی می خواهند

خود را در محل کار نگه دارند، می باشد.

شروع مجدد در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)، کار اپراتوری و شغلی که حداقل ۳۰ سال،

در محل کار خود مشغول به آن بودید، نیست، بلکه دیگر بجای انجام آن کارهای روزمره،

آموزش و ارائه صحیح نحوه انجام آن مدنظر است.

پیشنهادم این است که این گنجینه های نیروی انسانی، پس از فراغت از کار،

به عنوان استاد و راهنما شروع به کار نموده

و مهارت، تخصص، دانش و تجربه خود را در قالب چاپ کتاب،

مقاله و جزوه یا به صورت ضبط و پخش فایل های صوتی

یا فایل های صوتی و تصویری به نسل های بعد

که همگی نیاز مند این آموزش های هستند، ارائه نمایند.

مقاله “مقاومت و رشد دوباره در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)” را نیز از دست ندهید.

چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) شروع مجدد نمود؟

همان گونه که در بخش قبلی توضیح داده شد، با شروع مجدد در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)،

با یک تیر، چندین هدف مهم و ضروری با هم نشانه گرفته و به انجام خواهد رسید.

یکی اینکه فرد با این کار، علاوه بر اینکه مجدداً حس مفید بودن و با ارزش بودن برای وی

ایجاد شده و زندگی مفرح و شادی را شروع می نماید.

از طرف دیگر، بعلت اینکه با افراد دیگر ارتباط دارد، از بیماری افسردگی که مهمترین

بیماری در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) می باشد در امان می ماند.

و از دیگر سو، با ارائه و فروش این آموزش ها به افراد دیگر،

علاوه بر بالابردن دانش و مهارت آنها،

هزینه ای نیز از آنها دریافت داشته و وضعیت اقتصادی خود را نیز بهبود می بخشد.

و نهایتاً اینکه افرادی که این آموزش ها را دریافت می دارند، به جای برداشتن یک قدم،

آنهم به صورت سعی و خطا، می توانند با خیال راحت، به علت اینکه قبل از او نیز،

فرد دیگری این راه را نیز پیموده است،  چندین قدم را با هم طی نموده و

سرعت پیشرفت بسیار بالا خواهد رفت.

چرا مقاله “سطح انرژی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)” را مطالعه نمی نمائید.

خب شروع کنیم؟

خب دیگر پس از دریافت حکم و ابلاغ پیشکسوتی(بازنشستگی) نباید منتظر چیز دیگر بود،

باید سریعاً نسبت به شروع کار و فعالیت جدید بر اساس دانسته ها و مهارت،

تخصصی که سالیان سال با آن، در اداره و محل کار مشغول بودیم، اقدام نمائیم.

زیرا که در این زمان، نسل های بعدی به شدت نیازمند آموزش ها و مهارت و تخصص افراد

پیشکسوت(بازنشسته) هستند و جامعه هیچگاه نباید وجود این گنجینه های نیروی انسانی را نادیده انگارد.

زیرا که تجارب و مهارت این عزیزان می تواند چراغ راهی باشد

برای افرادی که می خواهند کار سودمندی برای خود، جامعه و کشور انجام دهند.

به امید روزی که بتوان از کلیه مهارت ها، تخصص ها و دانش این عزیزان،

به نحو خوب و عالی استفاده لازم را ببریم.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

پاداش منفی چیست و چرا باید به آن توجه لازم و کافی را بنمائیم.

آیا اصولاً پاداش به هر شکلی، خوب نیست؟

پاداش منفی چه اشکالاتی می تواند در روند زندگی، بخصوص در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) می تواند داشته باشد؟

این ها و دهها سوال دیگر می توانید سئوال شما نیز باشد.

ما در این مقاله بر آنیم که به این مقوله نگاهی بیندازیم و آنرا مورد بررسی قرار دهیم.

با ما همراه باشید

پیشنهاد می شود، مقاله  واقعیت ها در دوران بازنشستگی  را نیز مطالعه فرمائید.

پاداش منفی چیست؟

پاداش در لغت نامه دهخدا، به معنی دین . مکافات . جزا. عوض . سزا. معارضه آمده است و

منفی نیز به معنی آنجای که کسی را بدانجا نفی کرده باشند. آورده شده است

و در کل پاداش منفی، به جزا و عوض اشتباهی به کاری یا چیزی مطلق گفته می شود.

پاداش منفی به کلیه هدایا و جوایزی که به هر عنوان به رفتارها و کارهای غلط داده می شود،

نیز اطلاق می گردد.

در بسیاری از موارد، پاداش منفی به جای اینکه یک عادتی را حذف نماید، باعث تقویت آن رفتار می گردد.

پس باید مراقب بود که به جای پرداخت پاداش های مثبت، به رفتار و عادات بد، پاداش منفی داده نشود.

چرا پاداش منفی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) بسیار مهم است؟

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) که مسائلی برای افراد بوجود می آید، اگر افراد پاداش منفی

دریافت دارند،متأسفانه می تواند اثرات نامطلوب و جبران ناپذیری برای افراد داشته باشد.

بطور مثال، اگر فردی دچار پا درد گردیده و برای یک بار، برای فرد، ویلچر تهیه نمائیم، احتمال این دارد

که فرد برای پا درد خود،پاداش منفی دریافت دارد و به دلیل اینکه بدن بصورت غریزی و ذاتی، تمایل به

تنبلی و اهمال کاری دارد، لذا ممکن است،فرد مجدداً بارها به پادرد مبتلا گردیده تا بتواند از مزایای ویلچر

استفاده نماید.

همانگونه که مشاهده می فرمائید، پا درد اولی، شاید به هر دلیلی باشد، اما به احتمال بسیار بالا،

پا دردهای بعدی، به دلیل دریافت پاداش منفی و استفاده از مزایای پادرد می باشد.

و همین دریافت پاداش منفی است که اگر احتمال خوب شدن پادرد در همان ابتدا وجود داشته باشد،

اجازه درمان آن را نخواهد داد و ریسک ابتلا به بیماری مزمن پادرد و بقیه اعضاء نیز بالا میرود.

همچنین این رفتار و پاداش منفی را می توان در جهاندیدگان(سالمندان و کهنسالان) را نیز مشاهده نمود.

در زمانی که فرزندان این عزیز، به او توجه کافی نداشته و او را نادیده می انگارند، امکان اینکه با اولین بیماری،

توجه اطرافیان به وی جلب گردیده و پس از درمان آن بیماری، بقیه امراض نیز در ابتدا به صورت تمارض در وی ظاهر گردد.

و متأسفانه همین تمارض می تواند، آثار منفی بسیار زیادی برای فرد جهاندیده به همراه داشته و وی را به همان

سمت بیماری، سوق دهد.

مقاله راههای جلوگیری از ورود بیماری به بدن بازنشسته را نیز مطالعه فرمائید.

چطوری می توان از پاداش های منفی در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) جلوگیری نمود؟

در ابتدا باید بدانیم که پاداش منفی تا چه حد می تواند زندگی و سلامتی ما را تحت تأثیر خود قرار دهد

و از آثار و تبعات منفی آن آگاه باشیم.

و اگر در یکی از موارد، به ما پاداش منفی ارائه گردید، فوراً قصه جدیدی برای آن پاداش در نظر گرفته

و ذهن را به سمت آن قصه هدایت نمائیم.

سپس سعی نمائیم که دیگر آن حرکت و رفتار را تکرار ننمائیم.

در خصوص جهاندیدگان نیز، باید به این امر توجه داشته باشیم که توجه به این عزیزان و دیدن آنها

در هر شرایطی می تواند آنها را از دریافت پاداش های منفی برحذر دارد و اگر در مواردی، فرد دچار

بیماری گردید، تنها به شرایط او توجه کرده و طوری وانمود نمائیم که رفتار ما مثل سابق است

و تنها فرد، دید جدیدی به رفتار ما پیدا نموده است.

راه های مقابله با پاداش منفی در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) چیست؟

در اولین قدم، شناخت پاداش های منفی است. در این مرحله باید رفتارها و عاداتی که منجر

به دریافت پاداش از طرف خود یا اطرافیان ما می شود را بصورت خیلی دقیق مورد بررسی و تحلیل

قرار دهیم.

یکی از همکاران ما، در زمانی که به بیماری مبتلا گردید، به دلیل پاداش منفی که از طرف خانواده

دریافت نمود، از دریافت روزانه دو الی سه قرص، به روزانه ۱۵ تا ۲۰ قرص هدایت گردید و پس از

بررسی شرایط وی و مذاکره با او و خانواده اش، متوجه این موضوع گردیدم.

فوراً به خانواده وی اطلاع داده و خانواده پاداش های منفی به جهت بیماری فرد را از وی دریغ نمودند،

و مشخص است که نتیجه این اطلاع، کاهش تعداد قرص ها بود. و امیدوارم که همچنان به این رفتار خود،

تا قطع کامل قرص ها ادامه دهند.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

حس خوب در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) به چه چیزهائی اطلاق می شود؟

در یکی از کلاس ها، استاد کلاس فردی را برای معرفی به کلاس دعوت نمود که قرار بود

این خانم در سال ۱۳۸۲ با داشتن توموری در بدن خود، و بنا به اعلام پزشکان،

تنها به مدت ۶ ماه در دنیا زندگی نماید.

این خانم تعریف می نمود که مانند بسیاری از افرادی که چنین اخباری را دریافت می نمایند،

در همان موقع کاملاً شوک زده شدند و مثل اکثریت قریب به اتفاق عزیزانی که به

این بیماری دچار می گردند، یک ماه از این ۶ ماه را در غم و اندوه به سر برد.

لکن زندگی این خانم، با ملاقاتی که با یکی از دوستان نزدیک خود داشت کاملاً دگرگون گردید

و این دوست عزیز به ایشان اعلام می دارد که مگر قرار نیست که شما ۶ ماه در این دنیا زندگی نمائید،

و این خانم زمانی که تأئید می نمایند، این پاسخ را دریافت می دارند که اگر قرار است،

۶ ماه در این دنیا زندگی کنی، پس ۶ ماه زندگی کن، بجای اینکه هر روز منتظر مرگ باشی،

برای خودت زندگی کن و سعی کن این ۵ ماه باقیمانده را حداقل خوب زندگی کنی.

این خانم پس از دریافت این نسخه پر از حکمت، شروع به زندگی می نماید و زمانی

که به کلاس ما دعوت شده بود، سال ۱۳۹۶ بود و همچنان سرحال و قبراق بود و

برای ده سال آینده خویش نیز برنامه های جامع و مدونی تهیه نموده بود.

حال به نظر شما، بهتر نیست، هر تعداد سالی که قرار است در این دنیا زندگی نمائیم،

واقعاً زندگی نمائیم و حس خوبی داشته باشیم؟

ما در این مقاله بدنبال رسیدن به حس خوب در  دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) هستیم، با ما همراه باشید.

پیشنهاد می شود، مقاله احساس در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)  را نیز مطالعه فرمائید.

حس خوب چیست؟

احساس کردن در لغت نامه دریافتن، درک کردن، بو بردن است و حس خوب،

یعنی درک کردن و دریافت خوبی ها و زیبائی ها است.

حس خوب، همان حسی که با آن می توان خندید، شاد بود و نگران آینده نبود.

حس خوب، همان حسی است که اجازه اخم بر روی صورت و پیشانی به ما نمیدهد.

چرا حس خوب در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) مفید است؟

همیشه در سمینارها و کارگاه هایم، هدف اصلی را برای مخاطبانم رسیدن به یکصد سالگی می دانستم،

لکن بعد از مدتها متوجه شدم که من تنها نمره ۱۶ را به جای نمره ۲۰ هدف گرفته ام و با کمک استادم،

به این نتیجه رسیدم که بجای اینکه هدفم را رسیدن به سن بالا قرار دهم، هدفم را حس خوب قرار دهم.

زیرا که مهم نیست که تا چه سنی در این دنیا، باقی خواهیم ماند، لکن داشتن حس خوب

در همان سالهائی که هستیم، بسیار مهم و حیاتی است، زیرا که اگر حس خوب نداشته باشیم،

مهم نیست که چند سال از زندگی را سپری می نمائیم.

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) حس خوب می تواند شادی، نشاط و سلامتی را به ما هدیه نماید.

حس خوب می تواند، دنیای خوب و زیبائی برای ما ترسیم و ارائه نماید.

شما در زندگی و مخصوصاً در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) دو راه  در پیش روی خود دارید.

می توانید مانند تعدادی از عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) این دوران را بدترین دوران زندگی خود دانسته

و با داشتن غم و اندوه زندگی خود را تباه ساخته و مدام منتظر رسیدن روز رفتن باشید و یا اینکه

علیرغم مسائل و مشکلات، حس خوبی داشته باشید و بسیاری از موارد را با عینک خوش بینی نگریسته

و حس خوبی داشته باشید.

مقاله احساس منفی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را از دست ندهید.

چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) حس خوبی داشت؟

کار خاصی قرار نیست انجام دهید.

نمی خواهم راه های مختلفی را برایتان ترسیم کنم که چگونه می توانید به حس خوب دست یابید.

حس خوب کاملاً داخلی است و باید از درون وجودتان شاد و با نشاط شوید.

تنها کافی است که به خدای متعال ایمان داشته باشیم و بدانیم که بدون اجازه او، حتی برگی از درخت به زمین نمی افتد.

آنگاه آرامش تمام وجود ما را در بر خواهد گرفت.

و همیشه لبخند را حتی اگر واقعاً شاد نیستند، بر روی لبان خود داشته باشید.

با داشتن لبخند بر روی لبان، بدن فرق بین لبخند مصنوعی و لبخند طبیعی را تشخیص نمی دهد و با همان لبخند،

هورمون های شادی در داخل بدن، ترشح گردیده و بصورت معمولی حالمان بهتر می شود.

و هیچوقت خود را با دیگران مقایسه نکنید.

مقایسه خود با دیگران از بزرگترین مسائلی است که می تواند حس خوب ما از ما بگیرد. لذا با عدم مقایسه،

خود را در برابر بسیاری از مسائل مصون و محفوظ بداریم.

از ورزش و تفریح غافل نشویم.

ورزش و تفریح همیشه می تواند در زندگی و حالات ما، تغییر ایجاد نموده و حال ما را به سمت خوب و نشاط، هدایت نماید.

خب الان چکار باید انجام دهیم؟

کار خاصی نباید انجام دهیم، تنها کافی است با لبخند شروع نموده و سعی کنیم حالمان را خوب نمائیم.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

اگر مقاله نگهداری از والدین جهاندیده(سالمند – کهنسال) قسمت اول، را مطالعه نموده باشید،

مواردی که لزوم نگهداری از گنجینه های نیروی انسانی را ثابت می کرد، را به دست آورده اید،

در این مقاله به اینکه بعد از دانستن مطالب، حال چگونه باید از والدین جهاندیده(سالمند-کهنسال)

نگهداری نمود را مورد بررسی قرار می دهیم.

با ما همراه باشید.

الان چه باید کرد؟

ضایعات مغزی، دردهای جسمانی، محدودیت بینایی شنوای، استروک (حمله قلبی) و زندگی تنها یکی از عوامل

گوشه نشینی و نداشتن امید به زندگی در جهاندیدگان است.

روانشناسان شایع‌ترین مشکلات روانی در دوران جهاندیدگی را اضطراب و برخی مشکلات خلقی مانند افسردگی می‌‌دانند.

از این نظر آنها از زمره گروههای آسیب‌پذیر در جامعه به شمار می‌‌آیند که لازم است در جهت کاهش افسردگی و اضطراب یاری شوند.

سایر اختلال‌‌هایی که معمولا در دوران جهاندیدگی(سالمندی و کهنسالی) شایع می‌‌شود عبارت است از:

ترس از مرگ، احساس تنهایی، ناکامی، خستگی، استرس، افکار خودکشی، تغییر در الگوی خواب.

البته همان طور که می‌‌دانید این اختلال‌ها غیر از بیماری‌‌های جسمانی  هستند که معمولا این قشر با آنها دست و پنجه نرم می‌‌کنند.

بیماری‌هایی نظیر ناراحتی‌‌های قلبی، دیابت، ناراحتی‌‌های گوارشی، عروقی و فشارخون …

اما از بین اختلال‌‌های روانشناختی، افسردگی، به عنوان معمولی‌ترین مسایل احساسی و عاطفی در این سنین بروز می‌کند

و معمولا در این دوران از دست دادن علاقه و انرژی، بیخوابی زیاد، ابراز شکایت و سرزنش خود در قالب افسردگی نمایان می‌‌شود.

متاسفانه مواردی مانند  مرگ همسر، اختلال در انجام وظایف و از دست دادن آزادی نیز از دلایل بروز افسردگی در سالمندان است

و تاسف بیشتر این است که احتمال موفقیت در خودکشی در سالمندان افسرده به مراتب بیشتر از جوانان  گزارش شده است.

همچنین  اختلالات اضطرابی نیز می‌‌تواند در جهاندیدگان همچون هراس، وحشت زدگی و یا حتی علایمی از بیماری‌‌های

غدد داخلی، تنفسی، قلبی و عروقی، را ایجاد کند که در این مواقع مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی ضروری است.

همه ی این موارد نشان می‌‌دهند که ما  به عنوان فرزندان یا نوه‌‌ها و حتی به عنوان اطرافیان  افراد جهاندیده لازم است به آنها

در بدست آوردن روحیه بهتر کمک کنیم.

مقاله تبدیل لحظه ها به شادی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را نیز مطالعه فرمائید.

جهاندیده، کودک نیست

متاسفانه برخی از ما با جهاندیدگان مانند کودکان رفتار می‌‌کنیم. به آنها امر و نهی می‌‌کنیم و فراموش کرده‌ایم که این ناتوانی

که با او طرف هستیم شان و مرتبه خاصی دارد که در رفتار با آنها باید مراقب به خطر نیفتادن آن شان و مرتبه باشیم.

گاهی اوقات ما سعی داریم همان‌طور که از فرزندمان مراقبت می‌کنیم، با آنها برخورد کنیم و فراموش می‌کنیم که ما هرگز نمی‌توانیم

والد پدر و مادر خود باشیم و مراقبت از آنها مهارت‌های خاصی نیاز دارد.

پیشنهاد بدهید نه دستور

اگر می‌‌خواهید به والدین خود توصیه‌‌هایی داشته باشید این توصیه‌‌ها حتما باید به شکل پیشنهاد به آنها داده شود نه به شکل دستور.

انتقال حس مفید بودن

نکته مهم این است که ما باید همواره در ذهن خود یادآوری کنیم که این جهاندیده (پدر، مادر یا هر عضو دیگر خانواده) به دلیل ضعف

قوای جسمانی و آسیب‌پذیری در برابر بیماری‌ها به شدت نگران و مضطرب است که مبادا سلامت او به مخاطره بیفتد.

از سوی دیگر و علاوه بر این نگرانی، به خاطر تغییر شرایط زندگی و کم‌مشغله‌‌تر شدن نسبت به گذشته‌ها، این افراد تا حدی دچار

کاهش اعتماد به نفس می‌شوند.

بنابراین همواره در تلاش‌اند و با این درگیری ذهنی می‌کوشند که به خود و اطرافیان بگویند هنوز هم مانند گذشته فرد موثری هستند.

حالا اگر ما خودمان به اشکال مختلف، به این فرد کمک کنیم که از نظر ذهنی، آسودگی اینکه هنوز جایگاه قبلی، یعنی موثر و مفید بودن

را دارد؛ در نتیجه از اضطراب وی کم شده، جایگاه خود را در مخاطره نمی‌بیند و دچار کاهش اعتماد به نفس نمی‌شود.

اکثر والدین که به سنین بالا می رسند، توانمندی‌‌های خاصی دارند. اگر به آنها این فرصت و موقعیت را بدهیم که توانایی خود را به نوجوانان و کودکان محله یا

فامیل بیاموزند، احساس مفید بودن آنها را افزایش داده‌ایم. یا اگر مثلا می‌‌توانند به کودک ما دیکته بگویند یا در حساب ساده به آنها کمک کنند

خوب است که از آنها کمک بگیریم.

مشاوره

اگر فرد مورد نظر شما، حتی بعد از این که شیوه کلامی و رفتاری شما تغییر کرد

باز هم افسرده باقی ماند لازم است او را نزد مشاور ببرید.

شاید حرف‌‌هایی هست که او نتواند به شما بگوید و یا کمکی لازم دارد

که انجام آن از عهده متخصص برآید نه شما. بنابراین بستری فراهم کنید

که بتواند با یک متخصص صحبت کند و مسائل خود را حل کند.

به هر حال افسردگی برای سالمند، خطرات و مسائل خود را در پی خواهد داشت.

پیشنهاد می شود، مقاله برای بردن بازی میکنید یا برای نباختن؟ را نیز مطالعه فرمائید.

زندگی والدین جهاندیده(سالمند- کهنسال) با فرزندان

هرگز اجازه ندهید که والدین  به خانه سالمندان بروند بلکه آنها را در کنار خود نگهداری کنید.

واقعا معتقدم هر قدر هم که زندگی ما سخت باشد باز هم می‌‌توانیم از والدین‌مان مراقبت و نگهداری کنیم.

حتی توصیه‌ام به فرزندانی که از والدین خود محبتی هم ندیده‌اند همین است.

اما در چنین وضعیتی به والدین سالمند هم توصیه می‌‌کنم توقع خود را از فرزند پایین بیاورند

و او را محدود و آشفته نکنند تا بتوانند درکنار هم زندگی کنند.

من می‌‌دانم که بسیاری از سالمندان در فرزندان خود ایجاد احساس گناه می‌‌کنند

و آنها را با نیش و کنایه یا توقعات بیش از حد می‌‌آزارند

. اما گفتگو می‌‌تواند در این موارد کمک کننده باشد.

فرزندان باید شرایط خودو همسر و فرزندان خود را برای والدین توضیح دهند و از آنها بخواهند

که تا حدی که میسر است خود را با شرایط منزل آنها تطبیق دهند.

همسر و فرزندان هم لازم است همین کار را انجام بدهند و خود را با سالمندی

که به منزل آنها می‌‌آید تا حد امکان هماهنگ کنند. اگر این کار صادقانه

انجام بشود مطمئنا می‌‌تواند محصولات خوبی هم بدهد.

یعنی به مرور علاقه فی‌مابین افزایش یابد و محبت و کمک متقابل به هم نیز بیشتر بشود.

سخن آخر

سخن آخر این که پیر شدن و کهنسالی اصلا چیز بد و منفوری نیست.

بلکه مرحله خاصی از زندگی است که باید به خوبی تجربه و از آن گذر شود.

افراد سالمند مانند یک صندوقچه پر از جواهر هستند.

این جواهرات همان تجربه‌‌ها و داشته‌‌های معنوی و فهم و شناخت آنها از زندگی است.

اگر قفل این صندوقچه با محبت باز شود جواهرات موجود در آن می‌‌تواند سخاوتمندانه

در اختیار اطرافیان قرار گیرد اما اگر به صندوقچه آسیبی وارد

بیاید شاید هرگز جواهرات آن هم رو نشود و مورد استفاده قرار نگیرد. ما به عنوان افراد

میانسال یا جوان باید از همین حالا خود را برای دوران کهنسالی

آماده کنیم و بدانیم می‌‌خواهیم  چه جواهری را به اطرافیان خود هدیه دهیم.

سالمندان هم لازم است جواهر‌‌های خود را ( نه تنها بیماری‌‌ها و ناکامی‌‌ها

و نارضایتی‌‌ها و… ) را برای اطرافیان آماده کنند تا زندگی سالم‌تر و شاد‌تری را در کنار خانواده خود داشته باشند.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

و در فرهنگ سازی نحوه رفتار با والدین جهاندیده، سهمی داشته باشید.