پاداش منفی چیست و چرا باید به آن توجه لازم و کافی را بنمائیم.

آیا اصولاً پاداش به هر شکلی، خوب نیست؟

پاداش منفی چه اشکالاتی می تواند در روند زندگی، بخصوص در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) می تواند داشته باشد؟

این ها و دهها سوال دیگر می توانید سئوال شما نیز باشد.

ما در این مقاله بر آنیم که به این مقوله نگاهی بیندازیم و آنرا مورد بررسی قرار دهیم.

با ما همراه باشید

پیشنهاد می شود، مقاله  واقعیت ها در دوران بازنشستگی  را نیز مطالعه فرمائید.

پاداش منفی چیست؟

پاداش در لغت نامه دهخدا، به معنی دین . مکافات . جزا. عوض . سزا. معارضه آمده است و

منفی نیز به معنی آنجای که کسی را بدانجا نفی کرده باشند. آورده شده است

و در کل پاداش منفی، به جزا و عوض اشتباهی به کاری یا چیزی مطلق گفته می شود.

پاداش منفی به کلیه هدایا و جوایزی که به هر عنوان به رفتارها و کارهای غلط داده می شود،

نیز اطلاق می گردد.

در بسیاری از موارد، پاداش منفی به جای اینکه یک عادتی را حذف نماید، باعث تقویت آن رفتار می گردد.

پس باید مراقب بود که به جای پرداخت پاداش های مثبت، به رفتار و عادات بد، پاداش منفی داده نشود.

چرا پاداش منفی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) بسیار مهم است؟

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) که مسائلی برای افراد بوجود می آید، اگر افراد پاداش منفی

دریافت دارند،متأسفانه می تواند اثرات نامطلوب و جبران ناپذیری برای افراد داشته باشد.

بطور مثال، اگر فردی دچار پا درد گردیده و برای یک بار، برای فرد، ویلچر تهیه نمائیم، احتمال این دارد

که فرد برای پا درد خود،پاداش منفی دریافت دارد و به دلیل اینکه بدن بصورت غریزی و ذاتی، تمایل به

تنبلی و اهمال کاری دارد، لذا ممکن است،فرد مجدداً بارها به پادرد مبتلا گردیده تا بتواند از مزایای ویلچر

استفاده نماید.

همانگونه که مشاهده می فرمائید، پا درد اولی، شاید به هر دلیلی باشد، اما به احتمال بسیار بالا،

پا دردهای بعدی، به دلیل دریافت پاداش منفی و استفاده از مزایای پادرد می باشد.

و همین دریافت پاداش منفی است که اگر احتمال خوب شدن پادرد در همان ابتدا وجود داشته باشد،

اجازه درمان آن را نخواهد داد و ریسک ابتلا به بیماری مزمن پادرد و بقیه اعضاء نیز بالا میرود.

همچنین این رفتار و پاداش منفی را می توان در جهاندیدگان(سالمندان و کهنسالان) را نیز مشاهده نمود.

در زمانی که فرزندان این عزیز، به او توجه کافی نداشته و او را نادیده می انگارند، امکان اینکه با اولین بیماری،

توجه اطرافیان به وی جلب گردیده و پس از درمان آن بیماری، بقیه امراض نیز در ابتدا به صورت تمارض در وی ظاهر گردد.

و متأسفانه همین تمارض می تواند، آثار منفی بسیار زیادی برای فرد جهاندیده به همراه داشته و وی را به همان

سمت بیماری، سوق دهد.

مقاله راههای جلوگیری از ورود بیماری به بدن بازنشسته را نیز مطالعه فرمائید.

چطوری می توان از پاداش های منفی در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) جلوگیری نمود؟

در ابتدا باید بدانیم که پاداش منفی تا چه حد می تواند زندگی و سلامتی ما را تحت تأثیر خود قرار دهد

و از آثار و تبعات منفی آن آگاه باشیم.

و اگر در یکی از موارد، به ما پاداش منفی ارائه گردید، فوراً قصه جدیدی برای آن پاداش در نظر گرفته

و ذهن را به سمت آن قصه هدایت نمائیم.

سپس سعی نمائیم که دیگر آن حرکت و رفتار را تکرار ننمائیم.

در خصوص جهاندیدگان نیز، باید به این امر توجه داشته باشیم که توجه به این عزیزان و دیدن آنها

در هر شرایطی می تواند آنها را از دریافت پاداش های منفی برحذر دارد و اگر در مواردی، فرد دچار

بیماری گردید، تنها به شرایط او توجه کرده و طوری وانمود نمائیم که رفتار ما مثل سابق است

و تنها فرد، دید جدیدی به رفتار ما پیدا نموده است.

راه های مقابله با پاداش منفی در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) چیست؟

در اولین قدم، شناخت پاداش های منفی است. در این مرحله باید رفتارها و عاداتی که منجر

به دریافت پاداش از طرف خود یا اطرافیان ما می شود را بصورت خیلی دقیق مورد بررسی و تحلیل

قرار دهیم.

یکی از همکاران ما، در زمانی که به بیماری مبتلا گردید، به دلیل پاداش منفی که از طرف خانواده

دریافت نمود، از دریافت روزانه دو الی سه قرص، به روزانه ۱۵ تا ۲۰ قرص هدایت گردید و پس از

بررسی شرایط وی و مذاکره با او و خانواده اش، متوجه این موضوع گردیدم.

فوراً به خانواده وی اطلاع داده و خانواده پاداش های منفی به جهت بیماری فرد را از وی دریغ نمودند،

و مشخص است که نتیجه این اطلاع، کاهش تعداد قرص ها بود. و امیدوارم که همچنان به این رفتار خود،

تا قطع کامل قرص ها ادامه دهند.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

حس خوب در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) به چه چیزهائی اطلاق می شود؟

در یکی از کلاس ها، استاد کلاس فردی را برای معرفی به کلاس دعوت نمود که قرار بود

این خانم در سال ۱۳۸۲ با داشتن توموری در بدن خود، و بنا به اعلام پزشکان،

تنها به مدت ۶ ماه در دنیا زندگی نماید.

این خانم تعریف می نمود که مانند بسیاری از افرادی که چنین اخباری را دریافت می نمایند،

در همان موقع کاملاً شوک زده شدند و مثل اکثریت قریب به اتفاق عزیزانی که به

این بیماری دچار می گردند، یک ماه از این ۶ ماه را در غم و اندوه به سر برد.

لکن زندگی این خانم، با ملاقاتی که با یکی از دوستان نزدیک خود داشت کاملاً دگرگون گردید

و این دوست عزیز به ایشان اعلام می دارد که مگر قرار نیست که شما ۶ ماه در این دنیا زندگی نمائید،

و این خانم زمانی که تأئید می نمایند، این پاسخ را دریافت می دارند که اگر قرار است،

۶ ماه در این دنیا زندگی کنی، پس ۶ ماه زندگی کن، بجای اینکه هر روز منتظر مرگ باشی،

برای خودت زندگی کن و سعی کن این ۵ ماه باقیمانده را حداقل خوب زندگی کنی.

این خانم پس از دریافت این نسخه پر از حکمت، شروع به زندگی می نماید و زمانی

که به کلاس ما دعوت شده بود، سال ۱۳۹۶ بود و همچنان سرحال و قبراق بود و

برای ده سال آینده خویش نیز برنامه های جامع و مدونی تهیه نموده بود.

حال به نظر شما، بهتر نیست، هر تعداد سالی که قرار است در این دنیا زندگی نمائیم،

واقعاً زندگی نمائیم و حس خوبی داشته باشیم؟

ما در این مقاله بدنبال رسیدن به حس خوب در  دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) هستیم، با ما همراه باشید.

پیشنهاد می شود، مقاله احساس در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)  را نیز مطالعه فرمائید.

حس خوب چیست؟

احساس کردن در لغت نامه دریافتن، درک کردن، بو بردن است و حس خوب،

یعنی درک کردن و دریافت خوبی ها و زیبائی ها است.

حس خوب، همان حسی که با آن می توان خندید، شاد بود و نگران آینده نبود.

حس خوب، همان حسی است که اجازه اخم بر روی صورت و پیشانی به ما نمیدهد.

چرا حس خوب در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) مفید است؟

همیشه در سمینارها و کارگاه هایم، هدف اصلی را برای مخاطبانم رسیدن به یکصد سالگی می دانستم،

لکن بعد از مدتها متوجه شدم که من تنها نمره ۱۶ را به جای نمره ۲۰ هدف گرفته ام و با کمک استادم،

به این نتیجه رسیدم که بجای اینکه هدفم را رسیدن به سن بالا قرار دهم، هدفم را حس خوب قرار دهم.

زیرا که مهم نیست که تا چه سنی در این دنیا، باقی خواهیم ماند، لکن داشتن حس خوب

در همان سالهائی که هستیم، بسیار مهم و حیاتی است، زیرا که اگر حس خوب نداشته باشیم،

مهم نیست که چند سال از زندگی را سپری می نمائیم.

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) حس خوب می تواند شادی، نشاط و سلامتی را به ما هدیه نماید.

حس خوب می تواند، دنیای خوب و زیبائی برای ما ترسیم و ارائه نماید.

شما در زندگی و مخصوصاً در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) دو راه  در پیش روی خود دارید.

می توانید مانند تعدادی از عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) این دوران را بدترین دوران زندگی خود دانسته

و با داشتن غم و اندوه زندگی خود را تباه ساخته و مدام منتظر رسیدن روز رفتن باشید و یا اینکه

علیرغم مسائل و مشکلات، حس خوبی داشته باشید و بسیاری از موارد را با عینک خوش بینی نگریسته

و حس خوبی داشته باشید.

مقاله احساس منفی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را از دست ندهید.

چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) حس خوبی داشت؟

کار خاصی قرار نیست انجام دهید.

نمی خواهم راه های مختلفی را برایتان ترسیم کنم که چگونه می توانید به حس خوب دست یابید.

حس خوب کاملاً داخلی است و باید از درون وجودتان شاد و با نشاط شوید.

تنها کافی است که به خدای متعال ایمان داشته باشیم و بدانیم که بدون اجازه او، حتی برگی از درخت به زمین نمی افتد.

آنگاه آرامش تمام وجود ما را در بر خواهد گرفت.

و همیشه لبخند را حتی اگر واقعاً شاد نیستند، بر روی لبان خود داشته باشید.

با داشتن لبخند بر روی لبان، بدن فرق بین لبخند مصنوعی و لبخند طبیعی را تشخیص نمی دهد و با همان لبخند،

هورمون های شادی در داخل بدن، ترشح گردیده و بصورت معمولی حالمان بهتر می شود.

و هیچوقت خود را با دیگران مقایسه نکنید.

مقایسه خود با دیگران از بزرگترین مسائلی است که می تواند حس خوب ما از ما بگیرد. لذا با عدم مقایسه،

خود را در برابر بسیاری از مسائل مصون و محفوظ بداریم.

از ورزش و تفریح غافل نشویم.

ورزش و تفریح همیشه می تواند در زندگی و حالات ما، تغییر ایجاد نموده و حال ما را به سمت خوب و نشاط، هدایت نماید.

خب الان چکار باید انجام دهیم؟

کار خاصی نباید انجام دهیم، تنها کافی است با لبخند شروع نموده و سعی کنیم حالمان را خوب نمائیم.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

اگر مقاله نگهداری از والدین جهاندیده(سالمند – کهنسال) قسمت اول، را مطالعه نموده باشید،

مواردی که لزوم نگهداری از گنجینه های نیروی انسانی را ثابت می کرد، را به دست آورده اید،

در این مقاله به اینکه بعد از دانستن مطالب، حال چگونه باید از والدین جهاندیده(سالمند-کهنسال)

نگهداری نمود را مورد بررسی قرار می دهیم.

با ما همراه باشید.

الان چه باید کرد؟

ضایعات مغزی، دردهای جسمانی، محدودیت بینایی شنوای، استروک (حمله قلبی) و زندگی تنها یکی از عوامل

گوشه نشینی و نداشتن امید به زندگی در جهاندیدگان است.

روانشناسان شایع‌ترین مشکلات روانی در دوران جهاندیدگی را اضطراب و برخی مشکلات خلقی مانند افسردگی می‌‌دانند.

از این نظر آنها از زمره گروههای آسیب‌پذیر در جامعه به شمار می‌‌آیند که لازم است در جهت کاهش افسردگی و اضطراب یاری شوند.

سایر اختلال‌‌هایی که معمولا در دوران جهاندیدگی(سالمندی و کهنسالی) شایع می‌‌شود عبارت است از:

ترس از مرگ، احساس تنهایی، ناکامی، خستگی، استرس، افکار خودکشی، تغییر در الگوی خواب.

البته همان طور که می‌‌دانید این اختلال‌ها غیر از بیماری‌‌های جسمانی  هستند که معمولا این قشر با آنها دست و پنجه نرم می‌‌کنند.

بیماری‌هایی نظیر ناراحتی‌‌های قلبی، دیابت، ناراحتی‌‌های گوارشی، عروقی و فشارخون …

اما از بین اختلال‌‌های روانشناختی، افسردگی، به عنوان معمولی‌ترین مسایل احساسی و عاطفی در این سنین بروز می‌کند

و معمولا در این دوران از دست دادن علاقه و انرژی، بیخوابی زیاد، ابراز شکایت و سرزنش خود در قالب افسردگی نمایان می‌‌شود.

متاسفانه مواردی مانند  مرگ همسر، اختلال در انجام وظایف و از دست دادن آزادی نیز از دلایل بروز افسردگی در سالمندان است

و تاسف بیشتر این است که احتمال موفقیت در خودکشی در سالمندان افسرده به مراتب بیشتر از جوانان  گزارش شده است.

همچنین  اختلالات اضطرابی نیز می‌‌تواند در جهاندیدگان همچون هراس، وحشت زدگی و یا حتی علایمی از بیماری‌‌های

غدد داخلی، تنفسی، قلبی و عروقی، را ایجاد کند که در این مواقع مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی ضروری است.

همه ی این موارد نشان می‌‌دهند که ما  به عنوان فرزندان یا نوه‌‌ها و حتی به عنوان اطرافیان  افراد جهاندیده لازم است به آنها

در بدست آوردن روحیه بهتر کمک کنیم.

مقاله تبدیل لحظه ها به شادی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را نیز مطالعه فرمائید.

جهاندیده، کودک نیست

متاسفانه برخی از ما با جهاندیدگان مانند کودکان رفتار می‌‌کنیم. به آنها امر و نهی می‌‌کنیم و فراموش کرده‌ایم که این ناتوانی

که با او طرف هستیم شان و مرتبه خاصی دارد که در رفتار با آنها باید مراقب به خطر نیفتادن آن شان و مرتبه باشیم.

گاهی اوقات ما سعی داریم همان‌طور که از فرزندمان مراقبت می‌کنیم، با آنها برخورد کنیم و فراموش می‌کنیم که ما هرگز نمی‌توانیم

والد پدر و مادر خود باشیم و مراقبت از آنها مهارت‌های خاصی نیاز دارد.

پیشنهاد بدهید نه دستور

اگر می‌‌خواهید به والدین خود توصیه‌‌هایی داشته باشید این توصیه‌‌ها حتما باید به شکل پیشنهاد به آنها داده شود نه به شکل دستور.

انتقال حس مفید بودن

نکته مهم این است که ما باید همواره در ذهن خود یادآوری کنیم که این جهاندیده (پدر، مادر یا هر عضو دیگر خانواده) به دلیل ضعف

قوای جسمانی و آسیب‌پذیری در برابر بیماری‌ها به شدت نگران و مضطرب است که مبادا سلامت او به مخاطره بیفتد.

از سوی دیگر و علاوه بر این نگرانی، به خاطر تغییر شرایط زندگی و کم‌مشغله‌‌تر شدن نسبت به گذشته‌ها، این افراد تا حدی دچار

کاهش اعتماد به نفس می‌شوند.

بنابراین همواره در تلاش‌اند و با این درگیری ذهنی می‌کوشند که به خود و اطرافیان بگویند هنوز هم مانند گذشته فرد موثری هستند.

حالا اگر ما خودمان به اشکال مختلف، به این فرد کمک کنیم که از نظر ذهنی، آسودگی اینکه هنوز جایگاه قبلی، یعنی موثر و مفید بودن

را دارد؛ در نتیجه از اضطراب وی کم شده، جایگاه خود را در مخاطره نمی‌بیند و دچار کاهش اعتماد به نفس نمی‌شود.

اکثر والدین که به سنین بالا می رسند، توانمندی‌‌های خاصی دارند. اگر به آنها این فرصت و موقعیت را بدهیم که توانایی خود را به نوجوانان و کودکان محله یا

فامیل بیاموزند، احساس مفید بودن آنها را افزایش داده‌ایم. یا اگر مثلا می‌‌توانند به کودک ما دیکته بگویند یا در حساب ساده به آنها کمک کنند

خوب است که از آنها کمک بگیریم.

مشاوره

اگر فرد مورد نظر شما، حتی بعد از این که شیوه کلامی و رفتاری شما تغییر کرد

باز هم افسرده باقی ماند لازم است او را نزد مشاور ببرید.

شاید حرف‌‌هایی هست که او نتواند به شما بگوید و یا کمکی لازم دارد

که انجام آن از عهده متخصص برآید نه شما. بنابراین بستری فراهم کنید

که بتواند با یک متخصص صحبت کند و مسائل خود را حل کند.

به هر حال افسردگی برای سالمند، خطرات و مسائل خود را در پی خواهد داشت.

پیشنهاد می شود، مقاله برای بردن بازی میکنید یا برای نباختن؟ را نیز مطالعه فرمائید.

زندگی والدین جهاندیده(سالمند- کهنسال) با فرزندان

هرگز اجازه ندهید که والدین  به خانه سالمندان بروند بلکه آنها را در کنار خود نگهداری کنید.

واقعا معتقدم هر قدر هم که زندگی ما سخت باشد باز هم می‌‌توانیم از والدین‌مان مراقبت و نگهداری کنیم.

حتی توصیه‌ام به فرزندانی که از والدین خود محبتی هم ندیده‌اند همین است.

اما در چنین وضعیتی به والدین سالمند هم توصیه می‌‌کنم توقع خود را از فرزند پایین بیاورند

و او را محدود و آشفته نکنند تا بتوانند درکنار هم زندگی کنند.

من می‌‌دانم که بسیاری از سالمندان در فرزندان خود ایجاد احساس گناه می‌‌کنند

و آنها را با نیش و کنایه یا توقعات بیش از حد می‌‌آزارند

. اما گفتگو می‌‌تواند در این موارد کمک کننده باشد.

فرزندان باید شرایط خودو همسر و فرزندان خود را برای والدین توضیح دهند و از آنها بخواهند

که تا حدی که میسر است خود را با شرایط منزل آنها تطبیق دهند.

همسر و فرزندان هم لازم است همین کار را انجام بدهند و خود را با سالمندی

که به منزل آنها می‌‌آید تا حد امکان هماهنگ کنند. اگر این کار صادقانه

انجام بشود مطمئنا می‌‌تواند محصولات خوبی هم بدهد.

یعنی به مرور علاقه فی‌مابین افزایش یابد و محبت و کمک متقابل به هم نیز بیشتر بشود.

سخن آخر

سخن آخر این که پیر شدن و کهنسالی اصلا چیز بد و منفوری نیست.

بلکه مرحله خاصی از زندگی است که باید به خوبی تجربه و از آن گذر شود.

افراد سالمند مانند یک صندوقچه پر از جواهر هستند.

این جواهرات همان تجربه‌‌ها و داشته‌‌های معنوی و فهم و شناخت آنها از زندگی است.

اگر قفل این صندوقچه با محبت باز شود جواهرات موجود در آن می‌‌تواند سخاوتمندانه

در اختیار اطرافیان قرار گیرد اما اگر به صندوقچه آسیبی وارد

بیاید شاید هرگز جواهرات آن هم رو نشود و مورد استفاده قرار نگیرد. ما به عنوان افراد

میانسال یا جوان باید از همین حالا خود را برای دوران کهنسالی

آماده کنیم و بدانیم می‌‌خواهیم  چه جواهری را به اطرافیان خود هدیه دهیم.

سالمندان هم لازم است جواهر‌‌های خود را ( نه تنها بیماری‌‌ها و ناکامی‌‌ها

و نارضایتی‌‌ها و… ) را برای اطرافیان آماده کنند تا زندگی سالم‌تر و شاد‌تری را در کنار خانواده خود داشته باشند.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

و در فرهنگ سازی نحوه رفتار با والدین جهاندیده، سهمی داشته باشید.

رژیم فکری در دوران زندگی، یکی از مسائلی است که

همیشه در سلامتی نیز خود را نشان می دهد.

زمانی که اضافه وزن، یا کاهش وزن داریم، سریعاً به

پزشک مراجعه نموده و طبق دستور پزشک، شروع به

گرفتن رژیم های غذائی می نمائیم، چرا که سلامتی

ما برایمان مهم است و می خواهیم که بوسیله گرفتن

رژیم، بتوانیم مراقب سلامتی خود باشیم.

اما ذهن نیز بسیار مهم و اساسی است، زیرا که بسیار

سریعتر می تواند بر روی سلامتی و بدن تأثیر بگذارد.

در حال حاضر، از نظر علمی ثابت شده است که بسیاری

از بیماری ها، در ابتدا بوسیله ذهن، پذیرفته شده، و آنگاه

وارد بدن می شود.

پس داشتن رژیمی مناسب و در خور شأن و جایگاه ما،

می تواند سلامتی، نشاط و شادابی را در زندگی و بخصوص

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) برای ما به ارمغان بیاورد.

ما در این مقاله بر آنیم که به این رژیم نگاهی بیندازیم و آن

را مورد بررسی قرار دهیم.

با ما همراه باشید.

پیشنهاد می شود، مقاله آهنگ زندگی در دوران

پیشکسوتی(بازنشستگی) را نیز مطالعه فرمائید.

رژیم فکری چیست؟

رژیم در لغت نامه دهخدا به معنای طرز. قاعده . روش

آمده است و این رژیم اگر فکری باشد، به معنای آن

است که روش و قاعده ای برای فکرمان قرار دهیم که

تناسب آن حفظ و در جهت سلامتی جسم و روح، ما

را یاری دهد.

چرا باید در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

رژیم فکری بگیریم؟

یکی از همسایگان ما که متأسفانه اضافه وزن داشت

، با مراجعه به پزشک، خبر ناگواری دریافت داشت و

پزشک به او اعلام کرد که اگر وزن خود را به وزن

اصلی خود نرساند به زودی مرگ او را در بر گرفته

و از این دنیا رخت بر می بندد.

و ایشان بلافاصله شروع به گرفتن رژیم نموده و در

حال حاضر که حدود ۱٫۵ سال از آن زمان می گذرد،

توانسته است با کاهش وزن خود به میزان زیاد،

خود را به وزن ایده آل رسانده و علاوه بر حفظ سلامتی

خود، امکان ادامه حیاط را نیز داشته باشد.

حال اگر چنین خبری در خصوص وضعیت روحی شما

بشود، آیا شما نیز حاضر هستید که به مانند این

همسایه گرامی ما، خود را کمی به زحمت انداخته

و رژیم فکری بگیرید.

که اگر این رژیم فکری را نگیرید، افسردگی(منبع اصلی

تمام بیماریها) شما را در برگرفته و باقی مهمان های

ناخوانده و نامیمون نیز از راه خواهند رسید.

لذا اگر در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) که مسائل

و مشکلات عدیده ای وارد زندگی افراد می شود، نتوانیم

رژیم فکری بگیریم، مسلماً ادامه زندگی می تواند برای

فرد مشکل ساز شود.

پس بهینه است که هر چه سریعتر نسبت به این مسئله،

واکنش نشان داده و نسبت به بهبود وضعیت سلامتی

خود قدمهای اجرائی و سریعی برداشته شود.

افکار مخرب و تفکر بی وقفه، نه تنها ذهن را از کارآمدی

و پویایی می اندازد بلکه برای سلامت روانی و حتی

سلامت جسم نیز مضر است. گاهی افکار ما بر احساس

و رفتار ما تاثیر می گذارد و گاهی افکار دارای تاثیرات

بیولوژیک خاصی بر مغز است یعنی همچون دارو و یا

مواد مخدر بر عملکرد مغز تاثیر می گذارد.

مقاله احترام به خود در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) را از دست ندهید.

چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

رژیم فکری گرفت؟

در اینجا می توان حداقل دو رژیم بسیار اساسی و مهم

را بر شمرد:

• رژیم دوری از افکار منفی: در این نوع رژیم شما
• باید کلیه افکار منفی که به سراغ شما خواهد آمد
• را به کناری گذاشته و اجازه ورود آنها را به ذهن
• خود ندهید. 
•                     

1. 1. افکار منفی دشمن بزرگ رویاها و زندگی ما هستند.
   2. بسیاری از ما در طول روز دائم در حال سر و کله زدن
   3. با این افکارمان هستیم و اگر این افکار منفی باشند،
   4. به خاطر آن ها موقعیت های زیادی را از دست
   5. می دهیم.
2.                 

• رژیم بی ریا کمک کردن و مهربان بودن: بیشتر
• آدم های موفق، انسان های مهربانی هستند و بدون
• توقع می بخشند و به دیگران کمک می کنند. مهربان
• که باشیم، مهربانی چند برابرتر به زندگی خودمان
• برخواهد گشت. در واقع کمک به دیگران و داشتن
• قلبی مهربان به جز مزیت اخلاقی که به حساب
• می آید، یکی از اصول موفقیت است.

• برای داشتن یک رژیم فکری،

• اقدامات زیر می تواند موثر باشد:

۱- هرچه بیشتر بر افکار خود، آگاه باشیم

 ۲- وقتی خود را در حال فکر کردن به چیزی یافتیم،

از خود بپرسیم آیا فکر کردن به این موضوع لازم و

مفید است؟

 ۳- از طریق انضباط ذهنی و اینکه در مورد چه چیزهایی

باید فکر کرد و در مورد چه چیزهایی نباید فکر کرد،

کنترل هر چه بیشتر افکار را به دست گیریم.

۴- آشفتگی محیط بیرونی بر آشفتگی فکر تاثیر دارد.

با نظم دادن به محیط بیرونی و رفتار خود، بر نظم

ذهن تان بیفزاییم.

۵- افکاری که منجر به اندوه، استرس، حسد، ترس

و خشم می شود را کنار بگذاریم. البته این کار ساده ای

نیست اما با تلاش و تمرین، می توانیم سعی کنیم که

این مهارت را به دست گیریم تا افکار منفی منجر به

عواطف و عوارض ناگوار نشود.

۶- همچنین کنار گذاشتن افکاری که منجر به نگرانی بیهوده

در مورد آینده یا حسرت بی فایده در مورد گذشته می شود

را نیز در رژیم فکری خود بگنجانیم.

۷- عقاید خود را مرور و بازنگری کنیم. جلوی آنها یک

علامت« چرا؟» بگذاریم. عقایدی که جواب قانع کننده ای

برای این پرسش ندارد را کنار بگذاریم. همچنین عقایدی

که در تناقض با دیگر عقاید است را پیدا کرده و سعی کنیم

با برطرف کردن تناقض ها، نظام عقیدتی خود را یکپارچه کنیم.

در ضمن سعی کنیم فاصله و شکاف بین عقاید و رفتار خود

را نیز پر کنیم تا بین رفتار و عقایدمان هم مغایرتی نباشد.

۸- تمرکز را تمرین کنیم. ۱۰ دقیقه متمرکز فکر کردن،

موثرتر است از ۱۰ ساعت پراکنده فکر کردن! برای ایجاد

تمرکز، لازم است که توجه خود را محدود سازیم، کارها

را اولویت بندی کنیم، موارد مهم را مکتوب کنیم، و کارها

را در زمانی مشخص به پایان برسانیم.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.